Η χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα, αποτελεί ένα από τα κύρια σημεία εστίασης μας.
Η διάγνωση και η θεραπεία ασθενειών των ενδοκρινικών οργάνων απαιτούν υψηλό βαθμό διεπιστημονικότητας. Συνεργαζόμαστε με πολλούς εξειδικευμένους συναδέλφους για να διασφαλίσουμε τη βέλτιστη φροντίδα και την καλύτερη θεραπεία για τους ασθενείς μας.
Συγκεκριμένα, αναπτύσσονται και διεξάγονται διεπιστημονικές, πολυπαραγοντικές και προσωποποιημένες θεραπείες για τον κάθε ασθενή.
Θυροειδής Αδένας
Ο θυρεοειδής αδένας, βρίσκεται στην περιοχή του τραχήλου έμπροσθεν της τραχείας. Είναι το όργανο εκείνο, το οποίο είναι καθοριστικό για τη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών θυροξίνη (Τ4) και τριιωδοθυρονίνη (Τ3), έχοντας σαν κύριο συστατικό το ιώδιο.
Μέσω της τροφής,το ιώδιο απορροφάται στο έντερο και εμπλουτίζεται στον θυρεοειδή αδένα. Η ημερήσια απαίτηση ιωδίου των ανθρώπων είναι περίπου 150 μg. Η λειτουργία του θυρεοειδούς ελέγχεται από την υπόφυση. Αυτή παράγει την TSH (thyroid stimulating hormon), η οποία έχει ενεργοποιητική επίδραση στην παραγωγή ορμονών στον θυρεοειδή αδένα και την απελευθέρωση ορμονών στην κυκλοφορία του αίματος.
Τα αποτελέσματα της κλινικής εξέτασης, οι προσδιορισμοί ορμονών, ο υπέρηχος και πιθανώς ένα σπινθηρογράφημα, δίνουν ενδείξεις ασθενειών του θυρεοειδούς αδένα.
Πότε είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς;
H κύρια ένδειξη για χειρουργική επέμβαση όταν υπάρχει υπόνοια ή ένδειξη για καρκίνο.
Διευρύνσεις του θυρεοειδούς αδένα, οι οποίες οδηγούν σε δυσκολία στην κατάποση και την αναπνοή και αίσθημα πίεσης στο λαιμό, ένας “υπερδραστήριος” θυρεοειδής αδένας, σε υπερθυρεοειδικη φάση που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί επαρκώς με φαρμακευτική αγωγή ή θεραπεία με ραδιοϊώδιο, αποτελούν περαιτέρω ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση.
Διαθέτουμε πολυετή χειρουργική εμπειρία και αποδίδουμε μεγάλη σημασία σε ένα λειτουργικά και αισθητικά βέλτιστο αποτέλεσμα για εσάς
Διαθέτουμε υπερσύγχρονες εργαλεία και δομές στα χειρουργεία μας με εξαιρετικά εξειδικευμένη τεχνολογία, όπως ο συνεχής έλεγχος των νεύρων των φωνητικών χορδών (κάτω λαρυγγικό νεύρο, “νευροπαρακολούθηση”) κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.
Με τη χρήση των μεγεθυντικών φακών με μεγέθυνση 2,5 x, γίνεται ευκολότερη και ακριβέστερη η παρασκευή των λεπτών δομών (κάτω λαρυγγικό νεύρο, παραθυρεοειδείς αδένες, αγγειακοί κλάδοι).
Παραθυροειδής Αδένας
Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται στην περιοχή του τραχήλου πίσω από τον θυρεοειδή αδένα. Κατά κανόνα, ένα άτομο έχει τέσσερις παραθυρεοειδείς αδένες.
Οι παραθυρεοειδείς αδένες παράγουν την παραθυρεοειδή ορμόνη, η οποία ρυθμίζει τη συγκέντρωση ασβεστίου στο σώμα.
Η πιο κοινή ασθένεια των παραθυρεοειδών αδένων είναι ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός με υπερπαραγωγή παραθυρεοειδούς ορμόνης. Σε περίπου 85% των περιπτώσεων, η αιτία είναι ένας καλοήθης όγκος ενός μόνο παραθυρεοειδούς αδένα (αδένωμα παραθυρεοειδούς).
Η διάγνωση είναι συχνά τυχαία, στα πλαίσια εξετάσεων αίματος, όπου παρατηρείται αυξημένο επιπέδου ασβεστίου. Οι ασθενείς συχνά δεν έχουν σαφή συμπτώματα, αλλά ο σοβαρός παρατεταμένος πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε πέτρες στα νεφρά, οστεοπόρωση και έλκη στομάχου Για τη διάγνωση και τον εντοπισμό της εξεργασίας στον παραθυρεοειδούς αδένα, πραγματοποιείται υπερηχογράφημα και, εάν είναι απαραίτητο, πρόσθετο σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδούς.
Η χειρουργική επέμβαση -αφαίρεση του παθολογικά τροποποιημένου παραθυρεοειδούς αδένα – είναι η μόνη ενδεδειγμένη θεραπευτική αγωγή. Δεδομένου ότι συνήθως μόνο ένας παραθυρεοειδής αδένας είναι διευρυμένος, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί με μία πολύ μικρή τομή.
Ο δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός ορίζεται όταν το σώμα χάνει ασβέστιο ή φώσφορο λόγω άλλων ασθενειών (π.χ. χρόνια νεφρική ανεπάρκεια). Οι παραθυρεοειδείς αδένες στη συνέχεια αυξάνουν την παραγωγή παραθυρεοειδούς ορμόνης για να αντισταθμίσουν την απώλεια με την αυξημένη απελευθέρωση ασβεστίου και φωσφόρου από τα οστά. Εδώ, συνήθως επηρεάζονται όλοι οι παραθυρεοειδείς αδένες.
Ο δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός συνήθως αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν η φαρμακευτική θεραπεία δεν επαρκεί πλέον και για τον έλεγχο των συμπτωμάτων, απαιτείται επέμβαση: αφαιρούνται χειρουργικά 3 ½ των παραθυρεοειδών αδένων που είναι συνήθως 4.
Πραγματοποιούμε συνήθως μια ενδοεγχειρητική εξέταση παραθυρεοειδούς ορμόνης και εξετάσεις ταχείας βιοψίας κατά τη διάρκεια κάθε χειρουργικής επέμβασης παραθυρεοειδούς αδένα. Αυτές οι διαδικασίες χρησιμοποιούνται για να εξασφαλίσουν την επιτυχία της επέμβασης.
Για την προστασία του κάτω λαρυγγικού νεύρου, χρησιμοποιούμε νευροπαρακολούθηση (neuromonitoring) και χειρουργούμε με μεγεθυντικούς φακούς.
