Οι κήλες αποτελούν μία πολύ συχνή πάθηση των κοιλιακών τοιχωμάτων και ορίζεται ως η παθολογική κατάσταση κατά την οποία, μέρη του ενδοπεριτοναϊκού / ενδοκοιλιακού χώρου (συνήθως έντερο ή επίπλουν) προβάλλονται μέσω του χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος. Η κήλη μπορεί να δημιουργηθεί ανα πάσα στιγμή, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου.
Μία κήλη μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές επιπλοκές που να χρίζουν άμεσης και επείγουσας χειρουργικής αποκατάστασης όπως π.χ. η περίσφιξη (όταν το περιεχόμενο της κήλης είναι τμήμα του εντέρου, αυτό μπορεί να εγκλωβιστεί στο χάσμα της κήλης).
Αποτέλεσμα αυτής της παθολογικής κατάστασης μπορεί να είναι η εντερική απόφραξη και ισχαιμία.
Για την αποφυγή των πολύ σοβαρών επιπλοκών που μπορεί να δημιουργήσει μία κήλη, ο προγραμματισμός της χειρουργικής αποκατάστασης είναι μεγίστης σημασίας.
Οι κήλες εμφανίζονται σε θέσεις που το κοιλιακό τοίχωμα έχει μειωμένη αντοχή και δέχεται αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση. Με βάση την ανατομική θέση τους, λαμβάνουν και την αντίστοιχη ονομασία. Ακολουθεί η κατάταξη τους κατά σειρά συχνότητας.
- Βουβωνοκήλη
- Μηροκήλη
- Ομφαλοκήλη
- Επιγαστρική κήλη
- Μετεγχειρητική κήλη
Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης μιας κήλης;
Διάφοροι παράγοντες και καταστάσεις, μόνοι ή σε συνδυασμό μεταξύ τους ευνοούν τη δημιουργία της κήλης.
Οι πιο σημαντικοί είναι:
- Προηγούμενο χειρουργείο (είτε ανοιχτό, είτε ελάχιστα επεμβατικό).
- Η διαταραχή στην ισορροπία σύνθεσης – αποδόμησης του κολλαγόνου (προχωρημένη ηλικία, απότομη αλλαγή βάρους, διατροφικές συνήθειες ).
- Οι καταστάσεις που προκαλούν αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης ( π.χ. μεταβολικό σύνδρομο, δυσκοιλιότητα, χειρωνακτική εργασία).
Χειρουργική θεραπεία
Η οριστική θεραπεία της κήλης είναι πάντα χειρουργική. Συντηρητικές μέθοδοι όπως η χρήση ζώνης, δεν αντιμετωπίζουν την αιτία της νόσου, που ουσιαστικά είναι το χάσμα στο εκάστοτε σημείο του κοιλιακού τοιχώματος. Από την στιγμή εμφάνισης μιας κήλης στο κοιλιακό τοίχωμα η μόνη ουσιαστική θεραπεία είναι η άμεση χειρουργική αποκατάσταση του χάσματος στο τοίχωμα.
Η χειρουργική αντιμετώπιση μίας κήλης, ανεξαρτήτως σημείου εμφάνισης, περιλαμβάνει συγκεκριμένα βήματα:
- ανάταξη του κηλικού περιεχομένου,
- την σύγκληση του χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος και
- την ενίσχυση της περιοχής εμφάνισης της κήλης.
Βασικός πυλώνας της σύγχρονης χειρουργικής θεραπείας των κηλών είναι η χρήση πλεγμάτων.
Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι η αρχή της εξατομικευμένης αντιμετώπισης από τον έμπειρο χειρουργό, για τον κάθε ασθενή, ξεχωριστά. Μία αρχή, η οποία βασίζεται στην κατανόηση της ιδιαιτερότητας του κάθε ασθενούς με μοναδικό κριτήριο τη φυσιολογία, την ιδιαιτερότητα και την κλινική του κατάσταση.
Ο Αριστοτέλης Περράκης και η ομάδα του είναι εξειδικευμένοι χειρουργοί στην χειρουργική αντιμετώπιση των κηλών, μέλη εθνικών και διεθνών εταιρειών (Ευρωπαική Εταιρεία Κήλης, Ελληνική Εταιρεία Κήλης), έχουν αναπτύξει προσωπικές τεχνικές για την αποκατάσταση κηλών και έχουν πληθώρα επιστημονικών δημοσιεύσεων πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο
Χειρουργικές τεχνικές ανάταξης κήλης
- Ανοιχτές τεχνικές χειρουργικής θεραπεία κηλών με χρήση πλέγματος
- Λαπαροσκοπικές τεχνικές χειρουργικής αποκατάστασης κηλών με χρήση πλέγματος. Μέθοδοι:
- TEP: Total Extraperitoneal Hernia Repair,
- TAPP: Τransabdominal Preperitoneal Hernia Repair ,
- IPOM: Intraperitoneal Onlay Mesh
- Ρομποτική χειρουργική αντιμετώπιση κηλών με χρήση πλέγματος
