Συρίγγια μπορούν να δημιουργηθούν σε διάφορα σημεία του ανθρωπίνου σώματος. Τα περιεδρικά συρίγγια εμφανίζονται στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό. Στη μεγαλύτερη πλειονότητά τους προκαλούνται από την φλεγμονή και την απόφραξη του εκφορητικού πόρου των περιπρωκτικών αδένων. Οι αδένες αυτοί εκβάλλουν στην οδοντωτή γραμμή, στο όριο μεταξύ του πλακώδους και του κυλινδρικού επιθηλίου, στον αυλό του πρωκτού.
Η απόφραξη των αδένων αυτών προκαλεί φλεγμονή, διόγκωση και σε τελικό στάδιο δημιουργία περιεδρικού αποστήματος.
Το απόστημα, το οποίο ορίζεται ως η κεκαλυμένη συσσώρευση πύου σε ένα ιστό του σώματος σχηματίζοντας κοιλότητα είναι μία επείγουσα κατάσταση, η οποία εκδηλώνεται με πόνο, διόγκωση και ερυθρότητα και χρήζει άμεσης χειρουργικής θεραπείας. Η διάνοιξη του αποστήματος ή η χειρουργική παροχέτευση του έχει σαν αποτέλεσμα την εκτόνωση της φλεγμονής αλλά η αιτία δημιουργίας του, παραμένει.
Αυτή η αιτία, είναι το περιεδρικό συρίγγιο, που πλέον παριστά μία μικρή οπή από την οποία κατά καιρούς ρέει πυώδες υγρό.
Βασικές αρχές της θεραπείας αποτελούν:
- Η ανεύρεση και αποκτάσταση του εσωτερικού στομίου.
- Ο εντοπισμός της πορείας του συριγγώδους πόρου, η εκτομή αυτού ή η παροχέτευση αυτού
- Η διατήρηση των σφιγκτήρων.
Κατηγοριοποίηση
Tα περιεδρικά συρίγγια κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τη θέση που καταλαμβάνουν ανάμεσα στις ανατομικές δομές της περιοχής, ως εξής:
- Διασφιγκτηριακό συρίγγιο
- Μεσοσφιγκτηριακό συρίγγιο
- Υπερσφιγκτηριακό συρίγγιο
- Εξωσφιγκτηριακό συρίγγιο
Τα περισσότερα συρίγγια προκαλούνται από πρωκτικά αποστήματα, ενώ ένας μικρός αριθμός μπορεί να προκληθεί από άλλες αιτίες, όπως οι Φλεγμονώδεις Νόσοι Εντέρου (νόσος Crohn) ή προηγούμενο τραύμα στην περιοχή. Είναι μία από τις πλέον συχνές ορθοπρωκτικές ασθένειες, καθώς κατατάσσεται στη δεύτερη θέση, με πρώτη τις αιμορροΐδες. Σε ασθενείς με νόσο Crohn, η συχνότητα εμφάνισης περιεδρικών συριγγίων αγγίζει το 30-40% αυτών.
Μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης περιεδρικών συριγγίων έχουν οι άνδρες. Ο λόγος είναι ότι έχουν σχετικά υψηλό επίπεδο ανδρικών ορμονών με ισχυρή αδενική έκκριση και είναι επιρρεπείς στις λοιμώξεις του αδένα και σε δημιουργία αποστημάτων, τα οποία, χωρίς την έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να εξελιχθούν σε πρωκτικά συρίγγια.
Θεραπεία του περιεδρικού συρριγγίου
Η ίαση του περιεδρικού συριγγίου με συντηρητική θεραπεία είναι αδύνατη, κυρίως επειδή η μολυσμένη περιοχή βρίσκεται στο πρωκτικό κανάλι όπου υπάρχει υψηλότερη πίεση, η οποία εμποδίζει την μολυσμένη περιοχή να αδειάσει.
Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να ανακουφίσει μόνο τα συμπτώματα, και η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη θεραπευτική μέθοδος για τη ριζική θεραπεία του περιεδρικού συριγγίου.
Βασικός πυλώνας της σύγχρονη χειρουργικής θεραπείας των συριγγίων είναι η πλήρης αποκατάσταση του συριγγίου, αφήνοντας τον σφιγκτήρα ανέπαφο.
Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι η αρχή της εξατομικευμένης αντιμετώπισης από τον έμπειρο χειρουργό, για τον κάθε ασθενή, ξεχωριστά.
Οι επικρατέστερες επεμβατικές μέθοδοι που εφαρμόζονται για την θεραπεία των περιεδρικών συριγγίων είναι:
- Συριγγεκτομή: Εκτομή όλου του συριγγώδους πόρου
- Συριγγοτομή: Άνοιγμα του τοιχώματος του συραγγώδους πόρου χωρίς την πλήρη εκτομή του
- Μέθοδος διεκβολής ισχυρού ράμματος (Μέθοδος Ιπποκράτη) : Χρησιμοποιείται όταν ο πόρος συμπεριλαμβάνει σφιγκτήρες πρωκτού Seton
- Ενδοσκοπική θεραπεία μέσω VAAFT
- Χειρουργική θεραπεία μέσω οπτικής ίνας Laser
Μία αρχή η οποία βασίζεται στην κατανόηση της ιδιαιτερότητας του κάθε ασθενούς με μοναδικό κριτήριο τη φυσιολογία, την ιδιαιτερότητα και την κλινική του κατάσταση.
Ο Αριστοτέλης Περράκης και η ομάδα του είναι εξειδικευμένοι χειρουργοί στην χειρουργική αντιμετώπιση των πρωκτολογικών παθήσεων, όπως το περιεδρικό συρίγγιο.